Myanmar Teacher Platform

စာသင်ကျောင်းတစ်ခုကို ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာလုံခြုံစေဖို့ဆိုရင် ကျွန်ုပ်တို့က စာသင်ခန်းတစ်ဝိုက်ကို နံရံတွေနဲ့ ကာရံပြီး တံခါးတွေကို သော့ခတ်ထားတာထက် ပိုများတဲ့အရာတွေကို လုပ်ဆောင်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ အဲဒီအရာတွေက လူဆိုးတွေကိုတားဆီးပေးပေမဲ့ ကျွန်ုပ်တို့အနေနဲ့ စာသင်ကျောင်းထဲကလူတွေက အချင်းချင်းမထိခိုက်စေဖို့လည်း သေချာအောင် လုပ်ရပါမယ်။ ဆရာ၊ ဆရာမတွေက ကျောင်းသားတွေကို ထိခိုက်အောင် လုံးဝမလုပ်ရပါဘူး။ အန္တရာယ်ဖြစ်စေပြီး ကျောင်းသားတွေရဲ့ ကိုယ်စိတ်နှစ်ဖြာ ကျန်းမာချမ်းသာခြင်းနဲ့ ဘေးကင်းလုံခြုံမှုအပေါ် ကာလရှည်သက်ရောက်မှုတွေရှိတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမတချို့ ကျင့်သုံးနေတဲ့ အလေ့အကျင့်တစ်ခုအကြောင်း ပြောကြရအောင်။ ကျောင်းသားတွေကို ရိုက်နှက်တဲ့၊ တင်ပါးကို လက်ဝါးနဲ့ရိုက်ဆုံးမတဲ့ ရိုက်နှက်ပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်း (corporal punishment) ဆိုတာက အပြုအမူကို ကိုင်တွယ်ထိန်းကျောင်းပေးဖို့ရာ ထိရောက်တဲ့နည်းလမ်းမဟုတ်တဲ့အပြင် ကလေးရဲ့ ကိုယ်စိတ်နှစ်ဖြာ ကျန်းမာချမ်းသာခြင်း (well-being) အပေါ်မှာ အန္တရာယ်ရှိတဲ့ သက်ရောက်မှုတွေလည်း ရှိလာစေနိုင်ပါတယ်။ အဲဒီကနေ ကြောက်ရွံ့ခြင်း၊ ယုံကြည်မှုကင်းခြင်းနဲ့ ပညာရေးရည်မှန်းချက်တွေကို ထိရောက်မှုမရှိဖြစ်စေပြီး အပြင်းအထန် ဆန့်ကျင်တတ်တဲ့ သင်ယူမှုပတ်ဝန်းကျင်ကိုပါ ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်ပါတယ်။ ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ စာသင်ခန်းအတွင်းမှာ စည်းကမ်းသေဝပ်ခြင်းကို ထိန်းသိမ်းပေးနိုင်ပြီး၊ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်းကို ကျင့်သုံးစရာမလိုဘဲ အပြုသဘောဆောင်တဲ့ အပြုအမူတွေကို အားပေးကူညီနိုင်တဲ့ တခြားသော ရွေးချယ်စရာနည်းလမ်းတွေ ရှိနေပါသေးတယ်။ အောက်မှာဖော်ပြထားတာကတော့ ဆရာ၊ ဆရာမတွေ စဉ်းစားဆင်ခြင်ကြည့်ဖို့ လက်တွေ့ကျတဲ့ ချဉ်းကပ်နည်းတချို့ပါ -